روده کوچک و بزرگ بره های تغذیه شده با جیره های حاوی کنسانتره زیاد
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بافرهای شیمیایی و میکروبی بر ویژهگیهای بافت شناسی روده وچک و روده بزرگ در حین تغذیهی کنسانتره زیاد انجام گرفت. از ۱۸ رأس برهی نر عربی ۱ ± ۹ ماه در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تیمار و شش تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل:
۱- جیره شاهد (فاقد افزودنی)
۲- شاهد + یک درصد بافر بیکربنات سدیم
۳- شاهد + سه میلیلیتر باکتری مگاسفرا السدنی و دوگرم مخمر ساکارومایسیس سرویسیه برای هر دام (باکتری-مخمر) بودند.
در پایان آزمایش برهها کشتار شدند و برای مطالعات هیستومورفومتری (طول، عمق، عرض پرز و ضخامت لایه عضلانی) و هیستوپاتولوژی از روده کوچک و بزرگ نمونه گیری شد. در بخش دوئودونوم و ژژنوم نسبت ارتفاع به عمق کریپت در تیمار دریافت کننده باکتری – مخمر از نظر عددی نسبت به سایر تیمارها بیشتر بود.
در بخش ایلئوم به ترتیب ارتفاع پرز، عمق کریپت و مساحت پرز در تیمار شاهد (33/653، 67/506، 42/258 میکرون) نسبت به تیمار بافر (430، 33/328، 40/161 میکرون) و تیمار حاوی باکتری-مخمر (445، 365، 04/178 میکرون) بهطور معنیداری بیشتر بود (05/0P<).
در بخشهای مختلف روده کوچک در هر سه تیمار التهاب مخاط روده به شکل نفوذ سلولهای التهابی تک هستهای اعم از لنفوسیت، پلاسماسل با درجات متفاوت ائوزینوفیل مشاهده شد. در مجموع، استفاده از افزودنیهای بافری شیمیایی و یا میکروبی تاثیر مثبتی بر هیستومورفومتری ایلئوم داشت، اما تاثیر مثبتی بر هیستوپاتولوژی روده کوچک و بزرگ نداشت و بین اثرات تیمار حاوی بافر بیکربنات با تیمار باکتری - مخمر نیز تفاوتی مشاهده نشد.
نویسندگان: فرشته وفایی مرتضی چاجی امید خراسانی فرشاد باغبان
دانشجوی کارشناسی تغذیه دام، گروه علوم دامی، دانشکده علوم دامی و صنایع غذایی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، اهواز-
دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان
دکتری تغذیهدام، هنرستان خوارزمی دزفول، دزفول، ایران
استادیار گروه دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد یاسوج، یاسوج، ایران
برای مشاهده مطالب بیشتر کلیک کنید.