تنش گرمایی یکی از چالشهای سالانه صنعت مرغداری است که همچنان طیور را درگیر خود کرده و اثرات منفی بر روی سلامت، بازدهی و سودآوری آنها دارد. تنش گرمایی زمانی رخ میدهد که طیور قادر به تنظیم دمای بدن خود با محیط اطراف نباشند و دمای بدن آنها از حد مطلوب افزایش یابد. این امر میتواند باعث کاهش مصرف خوراک، افزایش نفسزدن، کاهش تولید شیر، تخممرغ و گوشت، کاهش مقاومت در برابر بیماریها، کاهش تولیدمثل و افزایش مرگ و میر طیور شود. بنابراین، بهینهسازی بازدهی طیور هنگام تنش گرمایی از اهمیت بالایی برخوردار است. در این مقاله به معرفی و بررسی راهکارهای عملی برای بهبود بازدهی طیور هنگام تنش گرمایی میپردازیم.
راهکارهای عملی برای بهبود بازدهی طیور هنگام تنش گرمایی
راهکارهای عملی برای بهبود بازدهی طیور هنگام تنش گرمایی میتوانند از دو دیدگاه مدیریتی و تغذیهای مورد بررسی قرار گیرند. در ادامه به برخی از این راهکارها اشاره میکنیم:
راهکارهای مدیریتی:
• مدیریت تهویه: تهویه مناسب یکی از عوامل مهم در کنترل دمای محیط و کاهش تنش گرمایی طیور است. برای این منظور، باید از سیستمهای تهویه مکانیکی یا طبیعی استفاده کرد و میزان جریان هوا، رطوبت و کیفیت هوا را کنترل کرد. همچنین باید از ابزارهایی مانند فن، پرده، مهپاش، خنککننده و ترمومتر برای اندازهگیری و تنظیم دمای محیط استفاده کرد.
• مدیریت جیره: جیره یکی از عوامل مؤثر بر تولید گرمای متابولیکی و تنش گرمایی طیور است. برای کاهش تنش گرمایی، باید جیره را بهگونهای تنظیم کرد که مصرف خوراک، هضم و جذب مواد مغذی و تولید گرما را بهینه کند. برای این منظور، باید از روشهایی مانند کاهش میزان پروتئین، چربی، فیبر و سدیم جیره، افزایش میزان انرژی، آب، الکترولیت، ویتامین و آنتیاکسیدان جیره، تغییر زمان و میزان خوراکدهی و اصلاح شکل و اندازه خوراک استفاده کرد.
• مدیریت ژنتیک: ژنتیک یکی از عوامل مؤثر بر مقاومت طیور در برابر تنش گرمایی است. برخی از صفات ژنتیکی مانند رنگ پوست، رنگ پر، ضخامت پوست، وزن بدن، نوع پر و تعداد پرها، نوع و تعداد غدد عرقی، نوع و تعداد ریشههای پر، نوع و تعداد رگهای خونی و غیره میتوانند بر تنظیم دمای بدن و تنش گرمایی طیور تأثیر داشته باشند. برای این منظور، باید از نژادها و رقمهایی استفاده کرد که دارای صفات ژنتیکی مطلوب برای مقاومت در برابر تنش گرمایی باشند.
نتیجه گیری:
بهطور کلی، تنش گرمایی یکی از مشکلات رایج و جدی در صنعت مرغداری است که باعث کاهش بازدهی و سودآوری طیور میشود. برای بهینهسازی بازدهی طیور هنگام تنش گرمایی، باید از راهکارهای عملی مدیریتی و تغذیهای استفاده کرد و به عوامل مؤثر بر تنظیم دمای بدن و تنش گرمایی طیور توجه کرد. این راهکارها میتوانند باعث کاهش اثرات منفی تنش گرمایی و افزایش سلامت، تولید، تولیدمثل و اقتصاد طیور شوند.